آفرین بر زنان نجیبه

زن نجیب نباید طوری رفتار کند ، یا قدم بردارد که شهوت مرد شهوت پرست را برانگیزاند؛ راه رفتن زن باید آرام و نجیبانه باشد، سخن گفتن زن باید بسیار ساده باشد و هیچ‏گونه کرشمه‏ای در آن به کار نرود.

قرآن می‏فرماید:
در سخن نرمی به خرج ندهید [آواز خود را نازک نکنید]، تا آنان که قلبشان بیمار است‏به شما طمع نکنند.

زن نباید آرایش خویش را به کسی جز شوهرش نشان دهد، چنان چه نباید جز برای شوهرش خود را بیاراید.
 
قرآن می‏فرماید:
و نیز چنان پای بر زمین نزنند تا آن زینت که پنهان کرده‏اند، دانسته شود.
 
آراستن زن برای نمایاندن خود به رهگذران، یا به کسانی که با آنان ملاقات می‏کند، یا در بازار از آنان‏خرید می‏کند، یکی از بزرگ‏ترین بی‏عفتی‏هاست؛ زیرا چنین زنی عملا مرد شهوت‏انگیز را به خود دعوت می‏کند و موجب می‏شود که شهوت‏رانان از پی او برخیزند و استدلال مخالفان که می‏گویند: «تا از طرف خود زن چیزی نباشد مردی از پی او روان نمی‏شود» راست می‏آید زیرا کم‏تر زنی است که در راه به‏طور عادی حرکت کند؛ در راه رفتن عشوه‏گری نکند؛ ژست‏های تحریکی به‏خود نگیرد، در قیافه و لباس‏های خود، سادگی را مراعات کرده باشد و مردان به سراغ او روند. بسیاری از مردان به چنین زنی رحمت می‏کنند و نجابت و عفت او را می‏ستایند، زیرا هر مردی چشم‏چران و شهوت‏ران نیست، یا اگر هم چنین ‏باشد، در برابر این گونه عفت و نجابت و پاکدامنی، سر تسلیم فرودمی‏آورد و با نظر اعجاب و تحسین به چنین زنی می‏نگرد.
بسیاری از زنان چنین می‏پندارند که بی‏عفتی و نانجیبی همان معنای مخصوص را دارد،از این جهت، خود و بسیاری را نجیب می‏دانند، غافل از آن که نانجیبی مراحلی دارد؛ اگر زن از خانه‏داری سرباز زند و پیوسته بخواهد به‏گردش یا منزل دوستان و خویشان برود، یک مرحله از نانجیبی است.
اگر زن با مردی جز شوهرش بیش‏تر ازمقدار احتیاج سخن گوید، یا معاشرت کند، یک مرحله از نانجیبی است.
اگر زن هنگامی که خود را آرایش کرده، خوش بدارد که مردان او را بنگرند، مرحله‏ای دیگر از نانجیبی است.
اگر زن هنگامی که به مهمانی می‏رود خود را بهتر از موقعی که در خانه برای شوهر می‏آراید، آرایش‏کند؛ مرحله دیگری از نانجیبی است.
اگر زن به شوهر به نظر احترام ننگرد؛ وشوهر در نظرش کوچک و حقیر باشد، یک مرحله نانجیبی است، اگر زن آرزومند باشد که شوهر همه خواسته‏های او را انجام دهد؛ و گرنه با او سرناسازگاری بردارد، یک مرحله از نانجیبی است، اگر زن از بچه آوردن دریغ داشته باشد و یا در فکر سقط جنین باشد، یک مرحله از نانجیبی است.
اگر زن از پوشیدن لباس و کفش و جوراب ارزان قیمت ابا داشته باشد؛ یک مرحله از نانجیبی است، اگر زن ملاحظه اقتصاد را در زندگانی شوهر نکند، یک مرحله از نانجیبی است، به هرحال، نانجیبی و نجابت مراحلی دارد. بعضی از زنان ممکن است قسمتی از آن را دارا و قسمتی را فاقد باشند، زنده باد زنی که نجابت و صفات مثبت جنس لطیف را به تمام مراحل دارا باشد و در قلعه سعادت زندگی کند.
آیت ا... سید رضا صدر